Hayat Jongenelen ontwikkelde een troostzakje om verlies te verwerken: “Ik had onvoldoende tijd om samen met mijn kinderen te rouwen”
Artikel van Het Laatste Nieuws, door Alfons Schryvers op 29 mei 2019
Het troostzakje moet rouwen bij kinderen bespreekbaar maken. De stuwende kracht achter het troostzakje is een moeder van vier kinderen die erg worstelde na het overlijden van haar moeder. “Er was nauwelijks tijd om samen met mijn kinderen te rouwen. Terwijl ik het heel erg belangrijk vind hen te betrekken in dat proces”, zegt Hayat Jongenelen (40) uit Hoevenen. Met het troostzakje kunnen kinderen creatief aan de slag.
Hayat Jongenelen (40), moeder van Ilana (14), Aaron (9), Rianne (12) en Zias (7) en leerkracht in de Stedelijke Basisschool De Beren in Berendrecht bedacht het idee. Na het overlijden van haar grootmoeder in 2018 merkte ze dat ze enorm behoefte had om samen met haar kinderen te kunnen rouwen. “Mijn mama was er niet meer. Dus weer kwam veel op mijn schouders terecht. Het regelen van bloemen was vanzelfsprekend. Maar toen ontstond ook het idee om een kaartje te maken om aan de bloemen te hangen en ‘mee te geven’ met moeke. We trokken de kast met knutselgerief open en de kinderen deden de rest. Het kaartje werd ook echt gebruikt tijdens de viering. Ik merkte wel dat het bij mijn directe omgeving bijvoorbeeld minder evident was. Het was Gert Verhaert van Rustpunt Begrafenissen die mij motiveerde om verder te gaan zodat in de toekomst ook andere kinderen kunnen betrokken worden bij een rouwproces. Zo is uiteindelijk het troostzakje ontstaan”.
Lees het volledige artikel op de Gazet van Antwerpen of Het Laatste Nieuws.
Copyright text / foto’s Alfons Schryvers.
